RISTIĆ, Ljubiša Ljuša (1947), glumac, režiser, levičar, desničar, kulturni terorista, intimus Mirjane Marković, predsednik JUL-a. Na pozorišnu scenu je stupio kao režiser 1971. Njegovi počeci se vezuju za Atelje 212 i JDP. Kako sam kaže, profesionalno se razvijao se pod uticajem umetnosti FLUXUS-a, pop arta i hepeninga. Bio je urednik Studenta i Vidika. Glavni umetnički kredo u radu bio mu je „eklektika kao jedina estetika“ i „politika kao tema a ne kao cilj pozorišta“, što je izvrsno demonstrirao u svojim političkim performansima tokom devedesetih. Proslavio sa postavkom drama Oslobođenje Skoplja Dušana Jovanovića. Bio je, kako sam priznaje, iskreni titoista za vreme i posle Tita. Potom slobista, pa julovac. U javnim nastupima je voleo da ponavlja epski katalog svojih uzora i učitelja među koje je kao najvažnijeg ubrajao Miroslava Krležu. Sa Rašom Popovim i Petrom Đurićem osnovao je umetnički pokret Novi barok. Režirao je širom stare Jugoslavije (preteča je gastarbajterskog talasa u Sloveniji), kao i u SAD. Jedan je od osnivača KPGT-a (Zagreb, 1977) i upravnik pozorišta u Subotici od 1985. do 1995. Pošto je potpuno devastirao subotičko pozorište, prešao je u Beograd, gde je uz snažnu političku logistiku pokrenuo pozorište u Šećerani - pozorišni raj sa bazenom. Kao zagovornik teze da se „jugoslovenski kulturni prostor ne prostire po teritoriji nego u vremenu“, Ristić se priklonio libertinskim i multikulturalnim idejama Mirjane Marković koja ga je postavila za predsednika JUL-a. Ostao je poznat po tome što je studentske demonstracije 1996/97. kao i potonji pokret Otpor okarakterisao kao profašističke. Bio je veoma tolerantan prema Šešelju, dok je u Zoranu Đinđiću video velikog zagađivača političkog života u Srbiji. Za Miloševićev pad krivio je prevremeno raspisane predsedničke izbore kao i lošu procenu stanja u policiji. Nadahnuto je predviđao šetanje NATO generala po Srbiji. Poslednjih godina je režirao Handkea, Suzan Zontag i Njegoša. Tokom 2000. godine je pokušao da po drugi put uzurpira prava na adaptaciju Kišove Grobnice za Borisa Davidoviča, što je 1981. godine već učinio (Misa u a-molu), kada je i sam Kiš morao da reaguje. Danas na Ljušinim KPGT daskama nastupaju Marko Bulat i ostale estradne zvezde.