JAGLIČIĆ, Vladimir (Gornja Sabanta kod Kragujevca, 4. 11. 1961), kragujevački pravnik, promoter četništva, Karadžićev poeta, autor pesama o ratu i silovanju, konspirolog, generator nacionalističkog opštežitija oko „Šumadijskog kulturnog centra“ u Kragujevcu, prevodilac sa svih indo-evropskih jezika, ali preko ruskog. Objavio je preko dvadeset knjiga i time stekao poziciju jednog od najzaslužnijih rabotnika drugog ešalona za našu stvar. Na tragu Nebojše Vasovića, započeo je književnu karijeru objavom izvanumišta kao poetičkog kreda, a nastavio je forsiranjem političkih funkcija, literature zavičajnog srbovanja i klanovskih marifetluka. Sebe smatra velikim, apsolutnim pesnikom. Bio je član redakcije pročetničkih Pogleda da bi potom prešao u (Nezavisnu) Svetlost. Nikada nije prestao da radi na promociji ravnogorskog pokreta, unevši u sve to i jednu novinu svojim zalaganjem za rodnu ravnopravnost među četnicima (recenzent Memoara jedne Ravnogorke). Kao antologičar, istakao se sabornim pristupom u knjizi Pevači usnule prestonice kojom je pokragujevčio sve pesnike i pevače, od starca Milije, preko Sterije do Dedinca. S druge strane, antologiju novijih srpskih pesnika Kad budem trava, fundirao je SMB pesničkom strujom koju predvode Radovan Karadžić, R. P. Nogo, Đorđo Sladoje i Zdravko Krstanović. Kao urednik književnog časopisa Lipar, čiji je izdavač Univerzitet u Kragujevcu, promoviše nacionalizam i šund poeziju bunta i otpora novom svetskom poretku. Najveći doprinos toj borbi, Jagličić je dao u prevođenju spisa o teoriji zavere, konspirološkog priručnika Jurija J. Vorobjovskog za prepoznavanje neprijatelja pod naslovom Zapadni put u apokalipsu: od mita o Graalu do Novog svetskog poretka. Bio je zamenik gradonačelnika Kragujevca, sada je direktor Spomen parka „Kragujevački oktobar“. I na tom poslu se istakao kao revizionistički stručnjak koji je antifašistički memorijalni kompleks pokrstio, uneo je portrete đenerala Mihailovića, dok je za Veliki školski čas pozajmio semplove molitvenih žanrova. U vreme Kojadinović evog ministrovanja, bio je stalni član Komisije za (tajni) republički otkup knjiga. O toleranciji i miru govori javno samo kada prima donacije od USAID. Kao nacionalni delatnik, dobio je gotovo sve značajne književne nagrade u Srbiji.