EKMEČIĆ, Milorad (Prebilovci, Hercegovina, 1928), akademik, jedan od vodećih istoričara i naratora srpske povesti. Diplomirao i doktorirao na Univerzitetu u Zagrebu, specijalizirao istoriju novog veka na Univerzitetu Prinston 1961. Vanredni i redovni član više akademija nauka: ANUBiH, SANU, CANU i ANURS. Redovni profesor na Univerzitetu u Sarajevu do početka devedesetih i nekoliko puta gostujući predavač u SAD. Jedan od osnivača SDS-a. Zelene beretke su ga uhapsile odmah po izbijanju rata, kada je isključen iz ANUBiH zbog razvijanja nacionalističke ideologije sa Pala. Penzionisan je 1994. kao profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu. Jedan je od potpisnika deklaracije podrške Radovanu Karadžiću.
Bavi se isključivo istorijom Srba od kraja XVIII veka do stvaranja Jugoslavije (1918). Produbljeno je analizirao agrarna društva, nacionalne ideologije i pokrete, naročito verski faktor u balkanskoj istoriji. Ekmečić nalazi da su Južni Sloveni u svetsku tipologiju nacionalizama ušli metamorfozom od lingvističkog ka religioznom tipu nacionalizma, što naziva Nacionalizmom Sudnjeg dana, koji je i uzrokovao separatizam katoličkih naroda Slovenije i Hrvatske i slom dveju jugoslovenskih država. Kao nacionalni radnik, brendirao je tezu da najpre počinju azbučni ratovi, pa tek onda oni pravi, kao i tezu da BiH nije bila jedna od pokrajina u kojima je srpski narod živeo, nego ključna oblast koja je određivala njegov ukupni razvoj.
Objavio je knjige: Stvaranje Jugoslavije 1790-1918, Ratni ciljevi Srbije 1914-1918, Ustanak u BiH 1875-1878. Zavod za udžbenike mu je 2006. objavio knjigu poetskog naslova Dugo kretanje između klanja i oranja. Istorija Srba u novom veku 1492-1992. U njoj Ekmečić, sasvim na tragu narodne epike o oranju, traga za filozofskom istinom o jednom narodu koji je vekovima išao za volovskim ralima, da bi to oranje bilo prekidano talasima velikih ratova. Dobitnik je Kočićeve nagrade za životno stvaralaštvo 2004. Njegov dolazak u Beograd ratnih devedesetih označava zaokret na beogradskoj istoriografskoj sceni i marginalizovanje objektivnog i naučno-istorijskog pristupa 20. veku (Andrej Mitrović, Latinka Perović, Ljuba Dimić i dr.). Ekmečić okuplja istoričarski krug koji je 1993. inicirao formiranje Odbora za istoriju BiH pri SANU i od tog perioda preuzima vodeću ulogu u tumačenju srpske istorije. Istorijski narativ ovog usmerenja ugrađen je u nacionalnu politiku Vlade Vojislava Koštunice, a jedan od glavnih nastavljača i promotera ovog istorijskog narativa je političar, dinastolog i direktor - Radoš Ljušić.